Aitortu nuen, eta berresten dut esandakoa. Myanmarrek liluratu nau! Azkenik Indiarako muga zeharkatu dugu, 27 egun Myanmarren eman ditut, 1.400km inguru egin ditut. Eta orain arteko jenderik jatorrena dela esango nuke. Herrialde batzuk ezagutu ditut, bai bidaia honetan, bai beste batzuetan. Eta diferentziaz maitagarrienak eta alaienak direla esango nuke. Diferentziaz gainera. Egunen baten bueltatuko naizen herri honetara badakit seguru, lekutxo bat irabazi du bihotzean eta
Mandalayn visadoak eskuratu eta bideari ekin diogu, egunak justu justu bai genituen mugara ailegatzeko. Estu ibili garenez, txalupa bat hartzeko erabakia hartu dugu, 200 km egiteko eta egun pare bat irabazteko, inoiz ez dakizu zer gerta daitekeen eta. Buelta asko eman ostean, azkenean gu biok eta gure bizikletak prezio normal baten lortu ditugu. Goizeko bostetan ateratzen da txalupa, baina errekan lotuta dagoenez bertan lo egiteko aukera ematen dute ere. Baina..... txalupa txalupa da! Kamaroterik ez, eta soilik autobusetan, edota hegazkinetan bezala hobeto esanda, jesarleku estu bat, arroz, arrain, barazki eta imajinatu ahal duzun guztia oin artean duzula. Hala eta guztiz ere, lokartu naiz. Goizeko bostetan abiatu da txalupa, eta 5 ordu beranduago 5 km baino gutxiago zituen eginda! Errekak ez du sakonera gehiagorik antza, eta aretan sartu da, trabatuta geldituz, eta motorra izorratu. Tarteka, txalupatxo txiki batekin behar zutenaren bila joaten ziren, atzera eta aurrera, konpondu nahian... baina antza normala ei da, mundu guztiak eroso eta lasai ematen zuen eta. Tarteka ere, saltzaileak txalupatxoetan agertu, barrura salto egin, eta arroza, oilaskoa, edariak, pasteltxoak.... denetarik saltzen zuten. Eta jendeak (eta geuk, jakina) erosi! Azkenenean, 30 ordu beranduago, gure helmugara ailegatu gara.... nekeza da hauen bizimodua gero! Neuk lehertuta bukatu nuen, jesarleku txikian ezin postura hartu, ezin paseoak eman, ezin ezerez egin... desesperazioa!
Bizikletak eta poltsak igotzen lagundu digute (jatorrak benetan!) eta gosaldu ostean bideari ekin diogu. Mendiak ditugu zain, asko, baina ni pozik naiz, azkenean luzatu ahal izango ditut hankak!
3 egunetan azkenean mugara ailegatu gara, arratsaldeko 5etan, justu justu ixteko orduan... eta Myanmarreko azken irribarreak opari egin dizkigute, eta Indiak berezkoa duen "hoztasun eta seriotasunarekin" agurtu gaitu.
Myanmarren egindako ibilbidea!
Hemendik aurrera... auskalo!!!